Pismo do słuchania

Pismo to aż i zaledwie 100 stron. Czującym niedosyt przynoszę polecenia tekstów kultury, które najlepiej uzupełniają temat przewodniego tekstu numeru – à propos relacji rodzinnych.Posłuchajcie!Zuza Kowalczyk -------Wykup dostęp online do „Pisma”. Możesz zrezygnować, kiedy chcesz.https://magazynpismo.pl/prenumerata/dostep-roczny/Wersja audio felietonu powstaje we współpracy ze Studiem Plac.

A gdyby tak w centrum rozwoju technologii postawić człowieka? Magdalena Bigaj, medioznawczyni i twórczyni Fundacji Instytutu Cyfrowego Obywatelstwa, pyta o społeczne koszty postępu technologicznego. Ile za niego płaci homo sapiens digitalis? I jak higiena cyfrowa może nam pomóc zachować zdrowie fizyczne, psychiczne i społeczne? Słuchajcie co miesiąc na kanale Pismo do słuchania.-----------Wykup prenumeratę, aby przeczytać ten i inne teksty oraz zyskać dostęp do waszystkich wydań AUDIO miesięcznika. https://magazynpismo.pl/prenumerata/ Materiał nagrano w Studiu Plac. 

We współczesnej kulturze terapeutycznej coraz częściej mówi się o świadomym rodzicielstwie, porozumieniu bez przemocy czy radzeniu sobie z  międzypokoleniowymi traumami. Tymczasem do arsenału wyzwań w systemach rodzinnych dołączyły nowe: uzależnienie od technologii, wzmożone tempo życia, brak czasu i uważności. Prawie 40 procent rodziców w Polsce nie rozmawia ze swoimi dziećmi o bezpieczeństwie w sieci, a pokolenie Z uważa się za najbardziej samotne w historii. W jaki sposób upowszechnienie terapii i nowych technologii wpływa więc na dzisiejsze wychowywanie dzieci? Czy da się mądrze adaptować relacje rodzinne do współczesnych problemów i nawiązywać realny międzypokoleniowy dialog? Kim są „nieobecni rodzice” i do czego prowadzi pułapka braku dobrej komunikacji? O tym rozmawialiśmy podczas grudniowej Premiery Pisma.W dyskusji wzięli udział:Cveta Dimitrova – psychoterapeutka i absolwentka filozofii na Uniwersytecie Warszawskim. Ukończyła całościowe szkolenie psychoterapeutyczne w Laboratorium Psychoedukacji. Prowadzi ośrodek „Znaczenia. Psychoterapia” w Warszawie, pracując indywidualnie z osobami dorosłymi. Publikowała m.in. w „Gazecie Wyborczej” i „Polityce”. Interesuje się społeczno-politycznymi uwarunkowaniami cierpienia psychicznego oraz tym, jak kultura i kontekst społeczny współkształtują indywidualną psychologię.Wiktoria Nowak – studiuje na kierunku organizowanie rynku pracy na Uniwersytecie Warszawskim. Współtwórczyni projektu GenbOOst, który edukuje firmy w zakresie komunikacji międzypokoleniowej. Współtworzyła jedną z największych kampanii profrekwencyjnych w Polsce „Dziewczyny na Wybory” (2023). Obecnie działa w ramach przekształconego w stowarzyszenie ruchu aktywnie promującego udział młodych kobiet w polityce niezależnie od ich poglądów. Speakerka na ogólnopolskich konferencjach, m.in. Open Eyes Economy Summit, Igrzyska Wolności i Impact CEE.Debatę poprowadziła Magdalena Kicińska, redaktorka prowadząca w „Piśmie”, dziennikarka, reporterka, pisarka. ––Wykup miesięczny dostęp online do „Pisma”. Możesz zrezygnować, kiedy chcesz.https://magazynpismo.pl/prenumerata/miesieczny-dostep-online-strona-prenumeraty/

Dzisiejszy odcinek przyniosło nieoczekiwane spotkanie. W zeszłym tygodniu, m.in. w związku z odebraniem nagrody „Rzeczypospolitej” im. J. Giedroycia, w Warszawie był Serhij Żadan, ukraiński poeta, pisarz, muzyk i żołnierz walczący o niepodległość Ukrainy, a przez to i o nasze bezpieczeństwo. I tak się złożyło, że tuż po środowej Premierze Pisma natknęłam się na niego. Dobrze było widzieć go całego i zdrowego, zamienić parę słów i wyrazić wdzięczność za tak wiele. I to dlatego dziś przychodzę do Was z wierszem właśnie tego poety (w przekładzie Bohdana Zadury) z tomu „Skrypnykówka”, który ukazał się nakładem Biura Literackiego.Posłuchajcie!Magdalena Kicińskahttps://www.biuroliterackie.pl/ksiazki/skrypnykowka/---Wykup dostęp online do „Pisma”. Możesz zrezygnować, kiedy chcesz.https://magazynpismo.pl/prenumerata/dostep-roczny/Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.

Napisz do mnie, tak jak się mówi czasem do księżyca. Raz w miesiącu wybiorę list, na który odpowiedź może przydać się nam wszystkim. Nie musi być poważny, nie musi być głęboki – ale może też być niezwykle istotny i prawdziwy. Zawsze chciałam to robić: słuchać i myśleć o tym, co usłyszałam.Napisz do mnie, a może uda nam się przeżyć moment prawdziwej rozmowy: [email protected] Lewestam.