Adam Probosz: Za nikogo sobie nie dam ręki uciąć (107)
Adam Od 25 lat .est jednym trzech najpopularniejszych komentatorów w naszym kraju. Ma też swój kanał TurdeTur w którym rozwija wiele nieukończonych myśli. Rozmawiamy o kulisach zawodowego kolarstwa.
Chcesz mnie wesprzeć? Kup sobie coś na Prawie.PRO: https://Prawie.PRO
Mój Instagram: https://www.instagram.com/prawie_pro/
Facebook: https://www.facebook.com/leszekprawiepro/
Czy widziałeś kiedyś zawodnika pokroju Pogacara?
Nie, nie widziałem tylko o takim słyszałem o adimersie.
Natomiast nie widziałem, nie widziałem.
To jest absolutny Fenomen i i cieszę się bardzo, że mogę obserwować czasy, w których on jeździ, że mogę komentować jego wyścigi, bo to jest to jest frajda.
0:58
Chociaż z jednej strony to się wydaje trochę nudne.
Czasami niektórzy narzekają na to, że ta dominacja sprawia, że że wyścigi są przewidywalne, ale dla mnie to jest Fenomen.
No, który się bardzo przyjemnie ogląda.
Jakbyś się skupił i miał opowiedzieć w procentach?
Jak bardzo ufasz bogaczowi?
1:15
Pytasz o doping konkretnie?
Wiesz co?
Ufam, ufam boga czarowi.
Ja kiedyś powiedziałem już takie zdanie, że za żadnego sportowca zawodowego nie dam sobie uciąć ręki, bo ja wiem, ja Jestem w tym sporcie, jak sam powiedziałeś dosyć długo, chociaż te tą liczbą mnie troszkę teraz przeraziłeś ja wiem ile tam jest pokus, ile tam jest pieniędzy, ile tam jest różnych sytuacji, które czasami nawet zmuszają ludzi do pewnych wyborów.
1:41
Natomiast ufam bogaczarowi uważam, że od tego, żeby sprawdzać czy on bierze czy nie bierze, są są odpowiednie służby, które jak byłem na takim spotkaniu.
Polady kiedyś powiedziano nam, że w tej chwili właściwie jeżeli w basenie wody jest kropla zakazanej substancji, to oni są ją w stanie znaleźć.
1:59
Ee więc myślę sobie, że oczywiście trwa jak zawsze zabawa w policjantów i złodziei w zawodowym sporcie i to w każdym sporcie tutaj nie ma, nie ma wyjątków, ale ufam bogatorowi, bo ja chcę kolarstwo przeżywać.
Ale do tej pory masz tak, że są takie momenty, kiedy ty.
2:18
Z drugiej strony, komentując dany wyścig masz.
Taki moment zwątpienia.
Jest to nie, nie mam czasem taki moment, kiedy ludzie zaczynają pisać na przykład, komentując, że a to, a jak jak będzie jak z amstrągiem i tak dalej i tak dalej wtedy gdzieś mi się tam taka klapka otwiera, ale zaraz ją szybko zamykam, ponieważ jeżeli ja mam robić to co robię szczerze i z serca.
2:44
To musisz.
To wierzyć, to ja muszę w to wierzyć, bo ja inaczej bym to przestał robić.
Czyli we wbudowane silniki też nie wierzysz?
Nie wierzę, nie wierzę w to, że są używane w zawodowym sporcie.
Być może takie testy są gdzieś robione, być może gdzieś w amatorskich sporcie to też się zdarza tak samo jak doping się zdarza w amatorskim sporcie.
3:03
Ale w zawodowym peletonie no nie chce mi się wierzyć, nie chce mi się wierzyć, bo bo jednak to jest zbyt wysoki poziom.
Jednak no tutaj, gdyby ktoś coś takiego wykrył, no to to to to to byłby straszny skandal, to byłby.
A dla kolarza, który tego używa.
No to był były zupełny upadek, więc.
Myślę, że nie myślę, że w zawodowym sporcie tego mechanicznego dopingu nie ma.
3:22
Kiedy kolarze zatrzymują się na siku?
Podczas takich długich etapów?
Oj bardzo często kiedy tylko nie ma ludzi blisko i kiedy ucieczka odjedzie i możesz peleton się uspokoi sn fill to fill, to wtedy się zatrzymują i oczywiście gorzej jest wtedy, kiedy wyścig na przykład prowadzi w zasadzie ciągle przez miasta.
3:38
No bo wtedy jest problem, wtedy nawet zdarzają się kary za niszczenie wizerunku kolarstwa, bo kolarz się musi wysikać, robią to czasem też jadąc.
Piękne obrazki serwuje nam teraz realizator.
Ta jesień wygląda naprawdę imponująco, nie zawsze się zatrzymują.
3:55
No radzą sobie z tym i rzeczywiście w różnych momentach etapu i wyścigu oczywiście no nie na początku, kiedy jest gonitwa, bo bo trzeba stworzyć ucieczkę, nie każdego puścić i tak dalej, no i nie w końcówce, więc, ale gdzieś w tej środkowej części.
Jak to jest, że tak rzadko widać to w telewizji?
4:13
Wiesz co, ja mam wrażenie, że coraz częściej jakoś realizatorzy tak sobie troszkę upodobali.
Ostatnio właśnie pokazywanie tych kolarzy, którzy albo wyjeżdżają do przodu i się zatrzymują albo gdzieś tam z tyłu zostają czy tego.
Lidera drużyny, który na przykład sika jadąc i ktoś i kolega go wiesz?
4:29
Popycha, więc mam wrażenie, że ostatnio widzimy to coraz częściej, ale oczywiście no unikają tego większość realizatorów tego unika, no bo to nie jest moment do pokazywania.
Ty chcesz, żeby cię pokazywał, no i gdzieś zrobić siku.
Czego jeszcze nie widać, czego nie pokazują realizatorzy.
Ja myślę, że nie widać atmosfery w peletonie, nie widać rozmów w peletonie, nie widać żartów w peletonie.
4:49
Nie widać tego wszystkiego nie widać, a tam się ciągle coś dzieje.
Tam się jednak przez cały dzień coś dzieje, bo inaczej ci kojarzy by się zanudzili na śmierć przez te 5 czy 6 godzin.
Czasami płaskiego etapu, gdzie naprawdę niewiele się dzieje, więc tego tego nie widzimy.
Nie jesteśmy tam w środku, nawet te kamery, które czasem gdzieś tam do roweru są montowane.
5:06
No one tego nam nie pokazują, a a myślę, że to, że to jest bardzo, bardzo ciekawe, myślę, że to jest temat na fajny, fajny film, żeby kiedyś ktoś spróbował coś takiego.
Nagrać ze środka peletonu.
A czego nie słychać, co słyszą zawodnicy w słuchawkach?
Po co im jest to radio?
5:23
Wiesz co bardzo fill, różne rzeczy ono teoretycznie ma służyć bezpieczeństwu i temu rzeczywiście służy w bardzo wielu wypadkach, ale też fill.
Tak rozmawiałem z chrisem filomem jak jak, jak był na targach fill bajka expo w Polsce i powiedział mi, że no kiedyś te Radia miały większy sens, bo rzeczywiście tam dostawali konkretne uwagi.
5:41
A że właściwie teraz to kolarz od startu do mety słyszy tylko do przodu, do przodu, do przodu macie być z przodu, macie pilnować, macie cały czas być z przodu i i tak w kółko, i to rzeczywiście można zwariować.
Ja się nie dziwię, bo oni czasem wyciągają albo udają, że im się te Radia zepsuły bo.
No bo to już jest, zresztą to w ogóle to jest zmiana, która jest w całym sporcie, jakby, że ono się ten sport się profesjonalizuje, ale w takim kierunku właśnie korporacyjnym i w takim kierunku coraz wyższych wymagań.
6:06
Niestety, no w tą stronę idzie idzie spod zawodowy kolarstwo także.
Co widzisz, czego nie widzi widz?
Swoje notatki.
Mmm jakieś teksty, które Monika dla mnie na przykład tłumaczy z dla gazety, które mam przed sobą, które mogę przeczytać, ale nie widzę nic więcej nie mam.
6:28
Bywały takie eksperymenty z dawaniem nam do nasłuchu Radia wyścigu, ale to się zdarzyło kilka razy i jakoś też z tego zrezygnowano, więc ja widzę dokładnie tyle samo.
Mam drugi monitor, czasami na którym mam obraz z leciutkim opóźnieniem.
6:45
Właśnie z takim też o ten drugi monitor takim.
To teraz to już jest bardzo małe opóźnienie, to trzeba naprawdę szybko ten wzrok przenieść, jeśli tutaj się czegoś nie zauważyć, tu się coś wydarzy.
Na przykład kraksa, to jak szybko spojrzę tam, to jeszcze mogę zobaczyć, jak do niej doszło.
Zobaczmy, no jest, myślę, szansa jeszcze cały czas jest szansa, chociaż też najczęściej powtórki już są teraz pokazywane, ale, ale no to to mam taki drugi monitor, tu jest minimalne, jest opóźnienie tego sygnału.
7:11
Yy, ale to tyle nic nic nie widzę więcej obrazek mam dokładnie ten sam często na dużo mniejszym telewizorze niż ludzie oglądają w domach na na wielkich telewizorach, gdzie no gdzie widzą pewne rzeczy lepiej po prostu.
Myślisz, że jeszcze wróci kiedyś nasza Polska drużyna do World Tour?
7:30
Bardzo bym chciał, chociaż.
No jak spojrzysz sobie na to, że takie Włochy nie mają turowej drużyny, no to widzimy po prostu ile to kosztuje i widzimy gdzie.
Słuchaj lata temu już Przemek Niemiec, z którym też wspólnie pracowaliśmy, powiedział mi jak jak przechodził z lampre do u e, czyli dokładnie do tej samej drużyny, tylko jakby z innymi finansami powiedział mi tam są pieniądze.
7:56
Powiedział mi tam są pieniądze, które w przyszłości pójdą na sport, bo Europa nie ma tych pieniędzy i rzeczywiście, no zobacz, no my mieliśmy grupę arturową, co było?
Yy no takim zjawiskiem dziwacznym właściwie patrząc na kondycję polskiego kolarstwa patrząc na jakby to na jakiej pozycji jesteśmy jako jako polskie kolarstwo, no nie mamy żadnych danych do tego, żeby mieć arturową drużynę i to, że znalazł się człowiek, który po prostu którego pasją jest kolarstwo, które sam był kiedyś kolarzem, czyli Dariusz miłek, który powiedział, ja chcę mieć drużynę web turową, no to jakiś był cud, to to to wiesz, to się właśnie właściwie nie powinno wydarzyć.
8:32
Fajnie, że tą drużynę mieliśmy, natomiast myślę, że szybko drugiej nie będzie.
Bardzo bym chciał, żebyśmy mieli drużyny drugiej dywizji, bo to nam też otwiera drogę do do do startu w wielu wyścigach i i tego bym bardzo chciał i to wierzę, że uda się do tego doprowadzić.
Czyli te drużyny tak naprawdę mieliśmy, nie ze względów takich brutalnie komercyjnych tylko dlatego, ponieważ właściciel Marki CCC był jest pasjonatą.
8:56
Tak tak, dokładnie.
Dlatego mieliśmy taką drużynę.
Tak to, bo wiesz, no jakby jak mówię, no jeżeli spojrzysz na stan polskiego kolarstwa, wiesz co, niektórzy coś tam czasem opowiadają o jakiejś potędze, no potęgą, to byśmy kiedyś w amatorskim kolarstwie owszem, ale w zawodowym nigdy mieliśmy pojedynczych zawodników.
9:15
Mamy 2 miejsca na podium wielkich Turów, my mamy jeden Wygrany monument, wiesz, no zobacz, ilu mamy kolarzy w werturze, to nie, nie jesteśmy żadną potęgą.
Mamy fantastyczne jednostki mamy.
Świetnych szkoleniowców, którzy potrafią tą młodzież, gdzie gdzieś tam wychować.
9:32
Jeśli później ci młodzi ludzie dobrze trafią dalej, no to zostają kolarzami często bardzo dobrymi, ale, ale to nie jest tak, że my jesteśmy jakąś potęgą w kolarstwie absolutnie nie.
Jak myślisz, kto ma więcej pokory?
Prosi czy amatorzy?
Prosi.
9:49
Prosi, moim zdaniem prosi rzeczywiście gdzieś tam wymieniamy tych faworytów.
Patrzymy na te nazwiska na liście startowej, a potem się nagle okazuje, że pojawia się ktoś, kto potrafi tym faworytom utrzeć nosa.
Amatorzy bardzo często brakuje im pokory, natomiast jakby życie i ten trud bycia zawodowym kolarzem uczycie pokory, to jak w każdym momencie ta twoja kariera może się załamać, to jak?
10:15
Często z roku na rok walczysz o kontrakt, to czemu się musisz poddać?
Jaki jak wygląda ten cały proces?
I jakim ryzykiem on jest obarczony przy każdym starcie przy każdym treningu, a tak naprawdę często się nawet w domach coś wydarza takiego, że ci je na pół roku wycina z wyścigów, więc to wszystko uczy pokory.
10:35
Ta ta samotność, to, że to, że ciągle wyjeżdżasz, że Nie możesz być z bliskimi, Nie możesz być z rodziną, to wszystko uczy pokory.
Naprawdę ten zawodowy sport uczy pokory, natomiast amantorom bardzo często tej pokory brakuje.
Nie mówię, że wszyscy, bo czyli ja w ogóle nie lubię generalizacji.
Bo bo wśród zawodowców też są tacy, którzy tej pokory nie mają.
10:52
Natomiast natomiast myślę, że generalnie wśród zawodowców to pokora jest dużo większa.
Kto twoim zdaniem zastąpi Majka?
Jedno nazwisko.
Jaśkowiak.
Jackowi, bo mamy kilku zdolnych młodych kolarzy, ale tak, bo bo, bo myślę sobie o charakterystyce majki, myślę sobie o tym, jakim on jest kolarzem, bo nie wiem, czy widzę w tej chwili tak dobrego górala.
11:18
Wśród tych młodych zawodników, bo wiesz, bo no sam dobrze znasz tych te charakterystyki kolarzy.
Jak pytasz, kto zastąpi Michała Kwiatkowskiego?
To jest trochę łatwiej odpowiedzieć, bo takich wszechstronnych, uniwersalnych kolarzy widzę trochę więcej niż takich świetnych górali, jakim jest dlatego tak się dłużej zastanowiłem, bo bo jest kilku chłopaków, tylko że.
11:36
Wydaje mi się, że jackowiak ma takie papiery, no pokazał to na mistrzostwach takich lali naprawdę pokazał, że potrafi te podjazdy jeździć, że potrafi świetnie czytać wyścigi, więc myślę to może być taki kolaż.
Zgodziłbyś się kompować?
Żartuję oczywiście, ale ma 4,5 roku skleci zaczął treningi w Ki po prostu uwielbia jeździć na rowerze, więc może jeszcze 1000 rzeczy w życiu robić?
12:00
Oczywiście teraz się zafascynował konkursem chopinowskim, co z kolei codziennie słuchać pianistów, więc wiesz, to jeszcze może pójść 1000 dróg, ale, ale fajnie.
Ja się tym ja się tym bawię, że chcę jeździć mnie się za.
Bardzo podoba.
Zazdroszczę mu jak bym to odkrył w wieku 4 lat to dziś byłbym też na tej kanapie.
Bardzo możliwe.
12:17
Jeżeli by przyszła propozycja, żebyś komentował MMA, zgodziłbyś się nie.
Nie.
Nie, ja przez moment komentowałem boks bardzo szybko, z tego zrezygnowałem.
I z wielu powodów, ale ale.
12:35
Bardzo dobre pieniądze są po.
Pierwsze jak powiedziałem, nie lubię przemocy.
Po drugie, kiedy kiedyś te sporty walki wydawały mi się dużo bardziej szlachetnymi sportami, bo obok sie mówię konkretnie obok się, bo jak już zaczynają się kopać po głowach to mi się w ogóle nie podoba.
A jak jeszcze biją leżącego to mi się już bardzo bardzo nie podoba i uważam, że są walki psów tak naprawdę.
12:55
Że można to porównać równie dobrze w związku z tym i cała ta otoczka wokół tego sportu zupełnie mnie odpycha po prostu i ja nie, absolutnie nie.
Jakbyś miał wybrać jeden etap spośród tych, które komentowałeś, to który to będzie?
13:15
Etap, mówisz tak.
No bo z wyścigiem byłoby mi prościej, bo wybrałbym Mediolan san remo, jednak kwiatka to było coś niesamowitego.
To był nie nieprawdopodobne, to, że ja wtedy przeżyłem tam w studio, to było coś niesamowitego.
Ee więc więc.
13:32
As etapów.
Kurczę, już mi się teraz mieli co ja komentowałem, a czego nie, bo jest tyle etapów, które tak dobrze pamiętam.
Na przykład zwycięstwo przemka Niemca na na na na wójcie czy czy zwycięstwo Rafała na wuecie czy czy sukcesy Tomka marczyńskiego 2 sukcesy etapowe na w lcie to są te etapy, które najbardziej pamiętam, bo rzeczywiście, no nie ukrywam kolarstwo bez Polaków też mnie bawi, też mi się podoba, natomiast jak tam jest Polak, jaki można temu swojemu kibicować, a jak on jeszcze wygrywa, no to jest absolutna euforia to jest.
14:06
Coś co dla mnie jako komentatora jako dla człowieka, który gdzieś założył sobie, że jego zadaniem jest popularyzacja sportu, dlatego też ja.
Nie chcę mówić o o dopingu, bo ja uważam, że są służby, które się tym zajmują, a nie Jestem od tego.
Ja mam popularyzować sport, to jest gorsze.
14:22
Jest właśnie to, że.
Zdaniem zadaniem komentatora.
Stereotyp za każdym razem, nawet jeżeli ja patrzę na twój kanał, bo Jestem jego wiernym widzem, zawsze to pytanie zawsze tego typu komentarz.
Czasami to może być wręcz męczące, bo ty codziennie słyszysz o dopingu.
14:39
Tak, tak, ja słyszę codziennie o dopingu rzeczywiście i bardzo wiele komentarzy i pytań jest o doping.
Bogata jest regularnie porównywany do armstronga i są tacy, którzy już dzisiaj wiedzą, że to się tak samo skończy i że to będzie taka sama historia i tak dalej i tak dalej, ale tak jak ci powiedziałem na początku i ja się tym cieszę.
14:55
Myślę, że w ogóle mamy.
Problem ze zrozumieniem fenomenów tak to jest tak jak my sobie lubimy dzielić świat.
Nie wiem na lewicę, prawicę i już i jest fajnie, nie ma środka znaczy nie ma.
Wiesz nie ma, nie ma tej całej najciekawszej przestrzeni, nie ma tego całego najciekawszego kolorytu, czarne, białe koniec wiesz, bo to jest oczywiście prostsze do poukładania sobie w głowie i to samo jest.
15:15
Myślę, że ze sportowcami, że ja nagle jak się ktoś wybija i to się wybija aż tak jak bogaczar nie no to nie ma prawa to nie może być normalne znaczy to wiesz to to nie jest takie, to nie jest normalne, ale to nie jest normalne tylko że jakby wychodzi poza zakładaną przez nas normę i to jest tak jak ktoś pod ostatnim filmem, który robiłem z damianem, napisał, że trzeba jeść mięso, żeby żyć normalnie, ale co jest tą normą?
15:39
Znaczy kto wyznacza tą normę?
Jeżeli wiesz, ja jem mięso i uważam, że to jest normalne i żyje normalnie pracuję, mam rodzinę i tak dalej.
Moja młodsza córka nie je mięsa od wielu lat i też żyje, normalnie studiuje, cieszy się życiem to co tu jest normalne to nie jest kwestia normalności i myślę, że tak samo jest z tym z tym sportem, że tak jak mieliśmy teraz skończył się ten konkurs chopinowski, który uwielbiam, którego Jestem kibolem, wręcz nawet szalik sobie ostatnio kupiłem tak mogę ci mogę ci zaprezentować Monika.
16:09
Pokaż muzykę, Jestem kibolem.
I to też była śmieszna historia.
Słuchaj, to też powiem, bo to była fajna historia.
Miałem nauczycielkę od muzyki w szkole podstawowej, która była straszną kosą, która potrafiła uczniowie prowadzić na korytarz, dać mu w twarz.
Jak jej się coś, jak jej coś nie odpowiadało, ale z drugiej strony to ta nauczycielka podczas konkursu chopinowskiego w osiemdziesiątym roku dała mi za zadanie dokumentację tego konkursu.
16:36
Ja śledziłem ten konkurs od początku do końca wycinałem, bo ja byłem modelarzy.
Mnie zawsze lubiłem takie zabawy, wiesz, wklejanie czegoś, wycinanie, zawsze mnie to bawiło i ja zrobiłem taki album.
Słuchaj z tego konkursu chopinowskiego i ja się po prostu zakochałem w konkursie chopinowskim i ja na co dzień słucham więcej rocka, więcej jazzu, najwięcej jazzu, tej muzyki klasycznej mniej, ale jak jest konkurs chopinowski, to absolutnie ta muzyka króluje u nas w domu, od rana do do wieczora jest włączony i to telewizor, żebyśmy mogli oglądać.
17:04
I proszę bardzo tutaj jest.
Jest dowód, jest dowód, proszę, w którą stronę tu mamy po polsku?
Tak z drugiej strony mamy wersję po angielsku, proszę to jest mój szalik, to jest to jest rodzaj kibolstwa, który ja uwielbiam i i słuchaj, i w, i tak jak właśnie w konkursie chopinowskim, mieliśmy tą młodą chińską pianistkę, która nie ma 17 lat.
17:25
Mhm, ja nie Anglii tak, on jan julita, Marysia bo u studiuje w Polsce w Poznaniu Marysia i i ta dziewczyna gra tak.
Że po prostu z butów wylatujesz.
No to jest coś nieprawdopodobnego i ona gra wszystko, ona gra nie tylko młodzieńczy utwory Chopina, ale też to całkiem dojrzałe, nie dosyć, że technikę ma niezwykłą.
17:48
No to jeszcze coś takiego potrafi tą grą przekazać, że po prostu siedzisz absolutnie zaczarowany i ta dziewczyna nie ma 17 lat, czyli to też ktoś by mógł powiedzieć, no niemożliwe, no niemożliwe, skoro ci mają po 30 czy 25 i czasami są gorsi technicznie od niej, no to, no to ona bierze doping, a dla mnie można to jest doping.
18:05
Będąc pianistą, ale po prostu niektórym się to nie mieści w głowie.
Może być Fenomen, ona jest fenomenem bogatsza jest fenomenem.
Ale tak samo właśnie wydaje mi się, że często nie patrzymy.
Na to, ile dany zawodnik włożył w wysiłku wyrzeczeń, od ilu lat oceniamy, to, co jest tu i teraz nie, nie, nie patrząc na to, co się działo w międzyczasie nie albo jak wygląda jego codzienność od iluś tam lat, ale oprócz tego może mieć też niezwykły talent, tak samo jak ty masz talent do gadania i jesteś w stanie mówić przez 270 minut bez przerwy, ale oprócz talentu i improwizacji.
18:42
I jest coś takiego jak przygotowanie a.
Zdecydowanie.
Tymi przygotowałeś coś takiego?
Tak wygląda twoje przygotowanie się do jednego wyścigu.
Teraz pewnie pokażę wam realizator kilka rzeczy, o których wcześniej.
Opowiadałem to jest ten park sons back, bardzo blisko centrum miasta.
19:01
Oj to wiesz, co to jest tylko mała część tego przygotowania, bo to jest książka wyścigu, to jest coś, co ja muszę.
Muszę znać przed każdym etapem, ja muszę się tego etapu nauczyć.
Ja muszę wiedzieć skąd, dokąd ile jest kilometr.
Oczywiście mogę zajrzeć w książkę w międzyczasie, a jeżeli jest.
Może ku to ktoś mi to przetłumaczy?
19:16
Ależ.
Oczywiście Monika Monika, która mówi po włosku i to jest niesamowita historia, bo ja dlatego nie mówię po włosku, że Monika mnie o to poprosiła, znaczy.
Rozumiem sporo jakbym się uparł, no to tam się w podstawowych rzeczach dogadam, ale nie uczę się tego języka, bo my mamy od lat od czasu jak zaczynamy pracować w eurosporcie, czyli od roku 2001 taki zwyczaj, że maj w tym domu to jest giro i codziennie każdy dzień zaczynamy od wspólnego śniadania na dla gazetą kiedyś papierową, więc musieliśmy jeszcze jeździć na drugi koniec Warszawy, bo ona tam przychodziła rano, dopiero potem była do empiku dystrybuowana, a to już było za późno.
19:50
My jeździliśmy na drugi koniec Warszawy, kupowaliśmy tą na gazetę, siadaliśmy nad nią i i.
Zobaczymy, Monika mi czyta.
Po kolei czytam tytułu, ja mówię to mnie interesuje, to mnie nie interesuje, to to cię proszę, żebyś mi przetłumaczyła tego nie.
Ona mi to tłumaczy i to jest jakby ten to moje przygotowanie do etapu plus jeszcze potem jak nanika coś zauważy w ciągu dnia dosyłam i na przykład mailem czy tam jakieś kolejne kolejne teksty, więc to jest taki kolejny etap przygotowań.
20:16
Rozmowy z kolarzami.
To jest kolejny etap przygotowań, rozmowy z innymi ludźmi też w ogóle o tym o tym wyścigu, o czy czy ten cały proces właśnie prezentacja trasy, później opinie o tej trasie, więc to wszystko są elementy przygotowania do wyścigu, a generalnie do komentowania, to ja myślę, że człowiek całe życie.
20:34
Przygotowuje, bo.
Tyle rzeczy, ile ci się może przydać.
Podczas komentarza trzeba być po prostu uważnym, otwartym i łapać w siebie obrazki, łapać w siebie obrazki, łapać w siebie rozmowy, łapać w siebie muzykę, wszystko, wszystko, wszystko wszystko, bo naprawdę każdy film, każda książka, każda obiad w restauracji, każde danie, to wszystko ci się może przydać w komentarzu.
20:58
Do tego wszystkiego możesz gdzieś kiedyś nawiązać.
Oczywiście także do swojej historii, do swoich jakiś tam.
Wizyt w tych miejscach i tak dalej i tak dalej.
Ja uwielbiam sztukę, to jest taka moja druga noga, więc ja o tym się też zdałem też często mówić jak Jestem gdzieś to zawsze staram się to połączyć.
Spójrzcie, były mistrzostwa świata w Madrycie, to ja wiedziałem, że pierwsze to muszę pójść w błędnikę zobaczyć, bo bo bo to jest to co najbardziej w Madrycie, chcę zobaczyć i tak dalej i tak dalej, więc to wszystko się staram potem wkładać w komentarz tym wszystkim staram się ten komentarz ubarwiać, bo nie można, nie da się mediolansonem remu 7 godzin bez podjazdów.
21:31
Naprawdę, no ile możesz opowiadać o tym, co ci kolarzy, ilu tych kolarzy jest w ucieczce i leni mają lat?
Co oni do tej pory wygrali i ten map psa ten coś tam lubi ten, ale no te tematy ci się kończą, to nie jest tematów na 7 godzin.
Wczoraj byliśmy w najmniej zaludnionej prowincji Holandii, a dziś jesteśmy w gildii, czyli w największej z 12 holenderskich prowincji.
21:54
Tutaj między innymi apel dorn dobrze znane wszystkim kolarskim kibicom.
Ale to tak samo jak kolarz ma trening kolarski, tak samo ty masz swój trening komentatorski, ty musisz się przygotować, często tego nie doceniamy, bo tego nie widzimy.
Tego nie słychać w telewizji.
Ile ty musiałeś tak naprawdę zaangażowania w to włożyć i że całe twoje życie niemalże jest.
22:15
Dane temu kolarstwu jest.
Jest bardzo dużej mierze podporządkowane kolarstwo.
Oczywiście staram się staram się znaleźć jakiś Złoty środek, żeby to też, bo myślę, że gdybym go nie miał, gdybym nie miał chociażby tej drugiej, bym nie miał rodziny.
Na przykład, która mi daje bardzo dużo to to by może się już wypalił, bo to jednak tak mówisz.
22:32
To jest 25 lat.
To jest 25 lat, z drugiej strony, jakby też nie wypaleniu się sprzyja, to, że tam jest zawsze coś nowego.
Nigdy 2 dni nie są takie same w kolarstwie każdy etap, każdy wyścig, nawet rozgrywany na tej samej trasie rok po roku.
On jest inny.
22:49
Ma inną dramaturgię, ma innych bohaterów, ma inną pogodę.
To jest co roku.
Co innego, więc to to też tak to jest coś fajnego, co bardzo lubię w tej pracy, że ona ciągle daje coś nowego i ciągle rozwija i mam nadzieję, że że, że to słychać, że ten rozwój słychać, a 2, że wiesz, no jeszcze jest coś takiego jak to myślę, że każdego człowieka w każdym zawodzie masz lepsze gorsze dni, tak.
23:14
Nie wiem coś, budzisz się tego dnia, czujesz się źle, nie masz.
Ochoty wstać, bo właściwie się starasz, do czego i i potem się gdzieś powoli musisz zbudować do tego, żeby do tego studia wejść.
To jest też jeszcze jedna rzecz, którą bardzo lubię w eurosporcie, że tam jest kupa wariatów.
23:32
To jest dom wariatów.
Słuchaj tam, każdy ma świra na punkcie swojej dyscypliny i wchodzisz i ten mówi o motorach ten mówi o skokach narciarskich.
Ten mówi o siatkówce, ten i każdy ci chce.
Wiesz, każdy się chce czymś podzielić.
Ciebie pytają o kolarstwo, ty siedziałeś i to jest po prostu taki tygiel, gdzie też wchodzisz i od razu się ładujesz.
23:50
I tej energii ci życzę, żeby ona nigdy się nie skończyła i żeby się przez cały czas miał to co najważniejsze, czyli miłość do kolarstwa, mimo, że nigdy nie byłeś zawodowym kolarzem i też się zdziwiłem, bo sylwetka postura wskazuje na coś zupełnie innego i przede wszystkim to takie szczere zamiłowanie, miłość po prostu do kolarstwa.
24:11
Nie byłem, nie byłem nigdy zawodowym kolarzem.
Moi 2 bracia się ścigali, byli juniorami, jeden zresztą pięciokrotnym mistrzem Śląska i ja ten rower przed mistrzostwami Śląska czyściłem na strychu w żorach i to były te momenty czarodziejskie, dzięki którym to kolarstwo mnie zostało do dzisiaj i to też była pasja.
24:27
Tam pamiętam, jak wszedłem na ten strych, już tam to wszystko się musiało błyszczeć, wtedy w Polsce, żeby zdobyć jakieś osprzęt, czy to kampanialo, czy czy czy czy mafaka, czy innym kierownicę.
Ci neli to były cuda przywożone z zagranicy.
I to się musiało błyszczeć.
To musiało być po każdym wyścigu.
24:43
Ten rower musiał być rozebrany.
Wszystko musiało być wyczyszczone.
Wszystko musiało być wysmarowane i to było moje zadanie i ja byłem z tego dumny.
Ja to uwielbiałem robić.
A każdy ma to swoje frycowe.
Może to było właśnie to frycowe.
Może być może być i wtedy rzeczywiście jeździłem na wyścigi.
Wtedy w tym kolarstwie się, chociaż ja nie, nie lubię słowa miłość używać w tym kontekście, bo kocham to ja swoich bliskich, to jakby miłość to jest tu.
25:04
Powiedziałem.
Ja kolarstwo.
Uwielbiam.
Nie dlatego, że nie lubię.
Kocham kolarstwo, ja uwielbiam kolację, to jest moja pasja, to jest rzeczywiście wielka część mojego życia i mam nadzieję, że to słychać i mam nadzieję, że.
Znajdę, będę potrafił wyczuć ten moment.
25:22
Kiedy ta pasja się wypali?
Jeśli tak, jeśli to nastąpi?
I.
Albo mi to ktoś powie.
Monika mi to pierwsza powie tak jak tak jak tak tak jak na początku, kiedy komentowałem, kiedy miałem swoje pierwsze godziny w studio Monika siedziała przed telewizorem i wypisywałami każdy błąd językowy na kartce po to, żebym ja się nauczył.
25:41
Wie, że to jest mobbing, nie?
I ja potem ja potem sobie takimi wołami pisałem na kartce te słowa na przykład, które powtarzam, żeby się oduczyć je powtarzać.
To była nasza umowa.
Po prostu to była praca nad warsztatem wspólna.
I wiele tej pracy jest wspólne, jest wiele pracy wspólnej nad kanałem Tour de tur jest wiele pracy wspólnej nad nad moimi komentarzami.
26:02
I to też jest coś, co mi daje siłę, bo my oboje uwielbiamy razem coś robić i to jest też coś co co nas na nawzajem napędza.
To co mnie zauroczyło bardzo jak się poznaliśmy to, że pomimo tego, że jesteście tyle lat razem siedzieliście razem w autobusie i trzymaliście się za rękę.
26:21
Rzucało bardzo po prostu.
A mam wspaniały człowiek, którego warto było poznać i żałuję, że tak późno.
Bo wiele między nami wspólnych mianowników.
26:37
No ja myślę, że wiesz teraz jak się poznaliśmy to będziemy intensyfikować te te wspólne czy to przygody, czy to projekty, cokolwiek to nie będzie, bo to nie zawsze się musi przekładać na na na produkcję wideo to może być po prostu fajnie spędzony czas i i myślę, że tak ja też ja też od początku poczułem, że jesteśmy sobie bliscy, że nadajemy na podobnych falach i myślę, że.
26:59
Wyszły z tego już fajne rzeczy, a a myślę, że jeszcze kolejne kolejne fajne mogą wyjść i i ty też masz pasję do tego co robisz.
Ja się czuję tego nigdy by się nie dało zrealizować.
Bez właśnie tej szczerej pasji nie da się moim zdaniem zrobić czegoś dobrze, nie lubiąc tego.
27:15
I dla mnie jest jeszcze jeden warunek dla mnie rzecz bardzo ważna, u też każdego człowieka, którego spotykam, którego poznaję, to jest dystans do siebie, dystans do siebie i do rzeczywistości.
Wiesz, to jest tak samo jak ja.
Mam dystans do kolarstwa, bo ja wiem, że to jest tylko sport.
To jest moja pasja, ale to jest tylko sport.
27:32
Wiesz, jak człowiek ma kłopoty ze zdrowiem, jak mam kłopoty z rodziną, jak ma z innymi rzeczami kłopoty, to to schodzi na drugi Plan.
Nie ma siły, to jest tylko sport, to są tylko nasze emocje.
To są tylko igrzyska.
Igrzyska oczywiście wspaniałe.
Uwielbiamy to dające przepiękne emocje, ale to są tylko igrzyska.
27:48
I podobnie jest z rowerem, że to jest niekiedy tylko narzędzie.
Ale tylko i aż w zależności od sytuacji w naszym życiu.
Dokładnie dokładnie, ale hierarchia ważności dobrze poukładana też jest ważna.
Dziękuję ci za każde słowo.
28:06
I ja ci bardzo dziękuję za tą rozmowę.
I no i do następnych.
A propos nadawania na falach.
To jeszcze fajnie by było wpaść na twoje fale na kanał Tour de tour, gdzie mówisz to co jest często niedopowiedziane, albo rozwijasz wiele różnych myśli, których nie mogłeś rozwinąć na wizji.
28:25
I gdzie mam także rozmowę z tobą?
W drugą stronę, gdzie to Leszek odpowiada na na moje pytania i myślę, że to też jest bardzo ciekawa rozmowa.
Ale tak tak jak powiedziałeś, to dzisiaj kończymy.
Polska