Blondynka na autostopie

Tematem wstępu: o prawdziwej historii Pocahontas. O kolonializmie. O tym, dlaczego przestałam używać nazwy „Indianie”. O kwestii bezpieczeństwa, kradzieży i biedy. O „pustynnych” plażach i wydmach. O autostopie i rozmowach z kierowcami i hostami z Couchsurfingu. O największym drzewie nerkowca na świecie. O Parku Narodowym Jericoacoara i tradycyjnej dla tego regionu muzyce - forró.

O dwumiesięcznej oceanicznej żegludze przez Atlantyk; o powodzi, przeciekach i białym szkwale; o wyścigach z delfinami i podwodnym sztormie; o przeszywającej ciemności i przerażających dźwiękach; o smrodzie i umiłowaniu deszczu; o wolności i zniewoleniu; o baśniowych wyspach i zdobytym lądzie.

O dziwnym komplemencie w Kambodży, o propozycji pieniężnej za seks w Turcji, o dzieciach w bagażniku w Albanii, o hoście z CS w Izraelu i jego gościnności, o wirusie w Iranie, o pociągu w Egipcie, o przyjaźni z generałem wojska kurdyjskiego, o pięknej i bezinteresownej dobroci ludzkiej.

O walce z dzikimi zwierzętami w nocy w Tajlandii, o chamskim noclegu przy resorcie turystycznym w Wietnamie, o spaniu na posterunku wojskowym w Egipcie, o noclegu w lokalnej knajpie w Indonezji i w dziurze z gruzem na pustyni - w Jordanii. O noclegu na chodniku w Kambodży i o saharyjskiej rzeczywistości.

O autostopie z mafiozą w Serbii, o kierowcach, którzy w trakcie jazdy palili haszysz, o ucieczce przed policją w Maroku, o podróży w chłodni ciężarówki, o kierowcy z podtekstami, o nadopiekuńczości egipskich żołnierzy, o przekaraczniu granicy iracko-tureckiej, o przemytnikach i przesłuchiwaniu mnie przez tureckie wojsko.