PopOnkologia

Świąteczny odcinek PopOnkologii zaczynamy… kolędowaniem. Na razie ostrożnie, pół wersu i z lekkim zawstydzeniem — całej kolędy jeszcze nie zaśpiewamy. Może kiedyś, w szczytnym celu. W tym krótkim, ale wyjątkowym odcinku zastanawiamy się, czy onkologia ma coś wspólnego z Bożym Narodzeniem — albo z Gwiazdką, jak kto woli. Szukamy odpowiedzi na pytanie, co dziś jest postne, a co plastikowe, i gdzie w tym wszystkim jest autentyczność, spokój i sens.Zastanawiając się, czy w Wigilię zwierzęta mówią ludzkim głosem trafiamy na Folwark Zwierzęcy.Na koniec życzymy Wam spokoju, spojrzenia z dystansem i refleksją na codzienne życie. I dalszej pracy nad lepszym i lepszą sobą.Nam też.Wesołych Świąt i do usłyszenia w 2026!

W szóstym odcinku bierzemy Was w podróż – i to nie byle jaką. Rozmawiamy o naukowej tułaczce, czyli o tym, dlaczego staże zagraniczne, konferencje i podróże naukowe są nie tylko dodatkiem do pracy onkologa, ale jej absolutnym paliwem.o drodze odkrywamy, co wspólnego miał Mikołaj Kopernik z Tytusem, Romkiem i Tomkiem, i dlaczego Maria Skłodowska-Curie pojechała do Francji. Wraca również Juliusz Cezar, bo jak wiadomo – gdzie PopOnkologia, tam prędzej czy później historia klasyczna zapuka do drzwi. Rozmawiamy też o naszym przyjacielu, prof. Francesco Bussu, który z pełnym przekonaniem wybiera brachyterapię zamiast chirurgicznego usunięcia nosa – a właściwie jego przedsionka – pokazując, jak nowoczesne techniki potrafią zmienić podejście do leczenia.Artur tym razem jest przekonany, że Grechuta śpiewał „wytrąciłaś mnie z równowagi”, a także pięknie myli słowa „Ody do radości”. Piotr jak zwykle sypie anegdotami i bije się w pierś za wcześniejszą pomyłkę dotyczącą… rzucania kośćmi.A poza tym – jak zawsze – jest lekko, merytorycznie, podróżniczo, humorystycznie i nieco chaotycznie, czyli dokładnie tak, jak lubicie.

W piątym odcinku sezonu drugiego bierzemy na warsztat raka stercza, znanego też jako rak prostaty czy – dla formalistów – rak gruczołu krokowego. Temat ogromny, ważny i pełen niuansów, więc zgodnie z tradycją PopOnkologii… wchodzimy w niego po kostki, po pas, a chwilami aż po czubek głowy, aż momentami brakuje tchu.Zaczynamy anegdotą z czasów studenckich o zawiłościach semantycznych nazw anatomicznych. Potem towarzyszą nam Czerwone Gitary, VooVoo, a nawet Dr Dre. Pojawia się Koterski, jego niezapomniany Dzień Świra, wspominamy też Kler i  Furiozę.Piotr myli cytaty Cezara, a potem Małaszyńskiego z Damięckim, z kolei Artur tłumaczy, co w całej historii o prostatcie robi bóbr – i dlaczego ma to sens bardziej, niż mogłoby się wydawać.Przemierzamy cały onkologiczny kontynent prostaty:– od anatomii i fizjologii,– przez diagnostykę,– po leczenie miejscowe i hormonalne, gdzie na scenę wjeżdżają Tres Amigos.Nie brakuje paru lapsusów językowych – w końcu materiał jest ogromny – i przyznajemy z pokorą, że zapominamy, iż Gleason miał na imię Donald. Wkrada się też mały, ale istotny błąd: HIFU jest zatwierdzone przez FDA, ale nie jest w leczeniu raka stercza, co, już zgodnie z prawdą, omawiamy w kontekście najnowszych wytycznych.Pozdrawiamy organizacje pacjenckie, w tym Gladiatora, dzięki czemu robi się chwilami niemal Rzymsko. A wiadomo, że wszystkie męskie drogi prowadzą do prostaty.A na koniec – tradycyjnie – wpada anegdota z życia, ale nie o raku prostaty.Dużo wiedzy, dużo humoru, dużo testosteronu. Idealne połączenie. 

Tym razem wchodzimy w temat, o którym wielu woli nie mówić głośno – nowotwory męskich narządów płciowych, czyli jąder i prącia. Przemierzamy meandry wiedzy od zupełnych podstaw aż po najdziwniejsze zakamarki historii.Zaczynamy od TSA, zahaczamy o początki epidemiologii i klasyczny opis raka moszny, po drodze pytamy, gdzie grał Yaya Touré, a kiedy robi się już naprawdę absurdalnie, wyciągamy na stół filmowe „Kosmiczne jaja” Mela Brooksa.A gdy wydaje się, że bardziej odjechać już się nie da, kończymy pytaniem o Sens Życia według Monty Pythona.Bo jak inaczej mówić o trudnych tematach, jeśli nie z humorem, dystansem i popkulturowymi skojarzeniami?Która godzina?W pół do komina.I to jest najlepszy moment, żeby kliknąć „play”

W trzeci odcinek wchodzimy z lekkim Halloweenowym mrugnięciem okiem. Rozmawiamy o przemijaniu, przebierankach, naszych własnych lękach i o tym, czy onkologii naprawdę trzeba się bać.Po drodze zaglądamy do filmowego świata: „Weekend u Berniego”, „Biedne istoty”, a nawet „Pół żartem, pół serio” – bo popkultura czasem potrafi powiedzieć o śmierci i chorobie więcej, niż poważne podręczniki.Trochę grozy, trochę humoru, trochę melancholii – czyli idealny jesienny miks.