O Auschwitz

Instytut Higieny Waffen-SS i Policji w obozie Auschwitz powstał jesienią 1942 roku. Do jego zadań należało m.in. wykonywanie badań higienicznych i bakteriologicznych dla oddziałów SS, niemieckiego wojska, policji i dla obozów koncentracyjnych, w tym dla całego kompleksu obozowego Auschwitz. O działalności Instytutu, który więźniów obozu wykorzystywał zarówno do pracy, jak i jako obiekty badań opowiada dr Teresa Wontor-Cichy z Centrum Badań Muzeum Auschwitz.

Jak wyglądało szkolenie ideologiczne esesmanów z załogi KL Auschwitz i jaki był wpływ ideologii narodowego socjalizmu na funkcjonowanie tej formacji SS, opowiada dr Agnieszka Kita, zastępca kierownika Archiwum Muzeum Auschwitz.

W niemieckim nazistowskim obozie Auschwitz służyło łącznie około 8200 esesmanów oraz około 200 nadzorczyń. O tym, jak przebiegał proces powojennego karania członków załogi SS, w tym pierwszego komendanta obozu Rudolfa Hössa, opowiada dr Wojciech Płosa, kierownik Archiwum Muzeum Auschwitz.

Blok 11 w obozie Auschwitz I był miejscem odizolowanym od reszty obozu. Pełnił on m.in funkcję więzienia obozowego, miejsca egzekucji, czy siedziby karnej kompanii. O szczególnej historii tzw. Bloku Śmierci opowiada dr Adam Cyra z Centrum Badań Muzeum Auschwitz.

W obozie Auschwitz istniał system karania więźniów za złamanie regulaminu obozowego. Dodatkowo załoga SS oraz więźniowie funkcyjni wymierzali tzw. kary nieregulaminowe. O rodzajach kar i przewinieniach, za które więźniowie lub więźniarki mogli zostać ukarani opowiada dr Piotr Setkiewicz, kierownik Centrum Badań Muzeum Auschwitz.