Kawa z filozofem

Bycie. Zatroszczyć się o nie. Otworzyć się na nie. Zamieszkać w nim... Zamiast alienacji, dezorientacji, frustracji i technologicznego uzależniania. A przy okazji dużo o Heideggerze, o jego podróży do Grecji, o moim przebywaniu we Wiedniu, o Instytucie Nauk o Człowieku i jego niegdysiejszych gościach. Dobrego słuchania. Jeśli podoba Ci się ten podcast, zaobserwuj go. Możesz też postawić mi kawę.

Marzenie o technicznej nieśmiertelności jako bluźnierstwo przeciwko życiu i chora fantazja niebezpiecznych jednostek (politycznych dyktatorów i kapitalistycznych hegemonów). A wszystko to we wiedeńskim domu Hundertwassera, którego sztuka jest dowodem, że szacunek dla natury i oddychanie w rytmie życia są wciąż możliwe.

O otchłani raz jeszcze, tym razem z kawiarni Gota, również we Wiedniu. O tym, że otchłań jest najpiękniejsza i najważniejsza ze wszystkiego. I że można ją usłyszeć a nawet zobaczyć słuchem, jak śpiewa. Tylko dla oczu pozostaje niewidzialna. Usłyszycie też fragmenty książki, którą kończę pisać. Mam nadzieję, że będziecie na nią po tym odsłuchaniu czekać.

O demokracji i jej związkach z chaosem, który musi nadejść. I o tym, że w naszym świecie demokracji już raczej od dawna nie ma. O Grekach, którzy z chaosu świat wywodzili (Hezjod i Anaksymander) i o ich nowoczesnych pobratymcach Schopenhauerze oraz - całkiem nowa, niesamowita postać w moim podcaście! - Corneliusie Castoriadisie. Prosto z niesamowitej wiedeńskiej kawiarni “Schopenhauer Café”, zaraz po kanapce ze szczypiorkiem i jajku w szklance. No i przy wyśmienitej kawie oczywiście!

Dziś o tym, że sensem myślenia jest odkrywanie tego, co niesamowite i nieoswajalne, w sercu naszej zupełnie zwyczajnej codzienności. Dzięki czemu codzienność ta wydobywa się z ogłupienia i trywialności. W wiedeńskiej Cafe Jelinek towarzyszą mi, zrośnięci w jedno, Heraklit i Heidegger, no i tutejsza wspaniała kawa.