EWANGELIA MIŁOŚCI DO SIEBIE

Niekiedy nasza religijność pozostaje na etapie ostatniej naszej formacji, np. z czasu bierzmowania, a niekiedy nawet I Komunii św.   Obecnie, wiele osób porzuca praktyki religijne w wyniku skandalicznego zachowania duchowieństwa, innym życie się skomplikowało, ponieważ mieszkają w związku partnerskim, albo są po rozwodzie. Porzucają praktyki religijne także dlatego, że ich wiara była na poziomie jedynie rytualnym, jakby Bóg był obecny jedynie w sakramentach. Tymczasem mogą Go spotkać także w inny sposób. Do wysłuchania podcastu zapraszam wszystkich – mniej i bardziej wierzących, niewierzących także, nawet jeśli nie chcą tego zmieniać. Nikt nie wymaga zmiany myślenia, ale może warto zrozumieć osoby wierzące, bo może się okazać, że nie religia jest zła, ale religijna patologia.

Oblicza duchowości to temat, który wiele osób nie potraktuje poważnie, ponieważ religia ich nie interesuje. Często są zrażeni do tematów religijnych w wyniku kościelnych afer . Odrzucenie tej tematyki byłoby jednak błędem, ponieważ duchowość jest czymś więcej niż religią i ma również znaczenie psychiczne. Jako ludzie jesteśmy bowiem istotami biologiczno- duchowymi. Sfera duchowa dotyczy nas wszystkich, także agnostyków i ateistów, ponieważ my wszyscy mamy wewnętrzną potrzeba wyjścia poza samych siebie, a więc poza swoją biologię. W ten sposób nawiązujemy relację – w zależności od światopoglądu – z czymś lub Kimś poza nami samymi.

Dzielenie się to coś charakterystycznego dla naszego gatunku. Już zwierzęta potrafią się dzielić informacjami, ostrzegając się przed zagrożeniem, albo okazując sobie przychylność, lub przeciwnie – wrogość. My się dzielimy informacjami nie tylko wielokrotnie liczniejszymi i bardziejzłożonymi, ale potrafimy się dzielić naszymi myślami, a więc tym, co mamy w głowach. I co więcej, nasze przemyślenia możemy udostępniać nawet następnym pokoleniom. Tworzymy wspólnotę ludzkości, jako całość i to nie tylko tąaktualną, ale również włączając w to populacje, które już dawno wyginęły.  Na tym polega łącząca nas wszystkich kultura,  dziś sobie opowiemy jak ona powstaje i jak wygląda .

Większość z nas lubi myśleć, że jesteśmy istotami racjonalnymi, które działają według wartości, planów i własnej woli.Przedstawiam odcinek, który podważa to optymistyczne marzenie. W rzeczywistości rządzą nami mechanizmy obronne. Nie tylko nami kierują, ale wręcz to właśnie są źródłem problemów psychicznych - zarówno zaburzeń, jak chorób. Dlatego to właśnie nad nimi przede wszystkim pracujemy w gabinecie psychoterapeutycznym. Dla uczestników psychologicznego leczenia nie jest to więc termin nowy i zjawisko, którego by nie znali. Nie mniej także oni mogą mieć mylne lub niejasne zrozumienie naszych wewnętrznych strategii psychicznych.

Będąc rodzicami, Zastanawiamy, jak wychować dzieci. A czasem odwrotnie - będąc dorosłymi już dziećmi, rozmyślamy nad tym, jak my zostaliśmy wychowani. Osoby uczestniczące w terapii dobrze wiedzą, że w rodzinie pochodzenia jest źródło naszych problemów wewnętrznych, które z kolei mają zasadniczy wpływ na wychowanie, także przyszłych dzieci. Ta pętla lubi się powtarzać przez pokolenia.Wiele nieporozumień wynika z przekonania, że dzieci powinny spełniać oczekiwania rodziców i wtedy będą dobrze wychowane. Nic bardziej mylnego, jeśli dzieci mająbyć psychicznie zdrowe, to rodzice powinni się do nich dostosować. Wszystko, co dorośli mogą zrobić to jedynie towarzyszyć rozwojowi dzieci. Tylko tyle i aż tyle, ponieważ dostosowanie jest trudne z powodu zmienności i szybkiego rozwoju latorośli. Zwłaszcza pierwsze lata, a nawet miesiące życie są niezwykle dynamiczne. I to, co jest korzystne w jednym okresie życia dziecka, w kolejnym będzie mu szkodzić.